I2P Taşıyıcıları

I2P üzerindeki bir "taşıyıcı", iki yöneltici arasında doğrudan, noktadan noktaya iletişim sağlamak için kullanılan bir yöntemdir. Taşıyıcılar, iletişim kurulan yönelticinin belirli bir iletiyi alması gereken kişi olduğunu doğrularken, dış saldırganlara karşı gizlilik ve bütünlük sağlamalıdır.

I2P aynı anda birçok taşıyıcıyı destekler. Şu anda kullanılan üç taşıyıcı var:

1. NTCP, bir Java yeni giriş/çıkış (NIO) TCP taşıyıcısı
2. SSU, ya da Secure Semireliable UDP
3. NTCP2, yeni bir NTCP sürümü

Her biri, kimlik doğrulama, akış denetimi, bildirimler ve yeniden iletim ile bir "bağlantı" paradigması sağlar.

Taşıyıcı Hizmetleri

I2P üzerindeki taşıyıcı alt sistemi şu hizmetleri sağlar:

• I2NP iletilerinin güvenilir şekilde aktarılması. Taşıyıcılar YALNIZCA I2NP ileti aktarımını destekler. Genel amaçlı veri boruları değildirler.
• İletilerin sırayla aktarılması tüm taşıyıcılar tarafından garanti EDİLMEZ.
• Yönelticinin küresel iletişim bilgileri olarak yayınladığı "Yöneltici bilgileri" (RouterInfo), her taşıyıcı için bir ya da birkaç tane olabilen bir dizi yöneltici adresini tutar. Her taşıyıcı, IPv4 veya (0.9.8 sürümünden başlayarak) IPv6 üzerinden bu adreslerden birini kullanarak bağlanabilir.
• Her giden ileti için en iyi taşıyıcıyı seçer
• Giden iletileri önceliklerine göre kuyruğa ekler
• Yöneltici yapılandırmasına göre hem gidiş hem de geliş bant genişliği sınırlar
• Taşıyıcı bağlantılarını kurar ve kaldırır
• Noktadan noktaya iletişimi şifreler
• Her taşıyıcı için bağlantı sınırlarını gözetir. Bu sınırlar için çeşitli eşikleri uygular ve eşik durumunu yönelticiye bildirir. Böylece duruma göre operasyonel değişiklikler yapabilir
• UPnP (Evrensel tak ve çalıştır) kullanarak güvenlik duvarında bağlantı noktası açar
• İş birlikli NAT/Güvenlik duvarı geçişi sağlar
• UPnP, geliş bağlantılarını inceler ve ağ aygıtlarının belirlenmesi ile birlikte çeşitli yöntemlerle yerel IP adreslerini algılar
• Güvenlik duvarı durumu ve yerel IP adreslerinin koordinasyonu ile taşıyıcılar arasında değişiklikler yapar
• Güvenlik duvarı durumu ve yerel IP adresi iletişimi ile yöneltici ve kullanıcı arabiriminde değişiklikler yapar
• NTP için yedek olarak yönelticinin saatini düzenli olarak güncellemek için kullanılan bir uzlaşma saati belirler
• Her eşin, bağlı olup olmadığı, yakın zamanda bağlanıp bağlanmadığı ve son denemede erişilebilir olup olmadığı gibi durum bilgilerini tutar
• Yerel bir kural kümesine göre geçerli IP adreslerini sınıflandırır
• Yöneltici tarafından otomatik ve el ile tutulan yasaklanmış eş listelerini değerlendirir ve bu eşlerin giden ve gelen bağlantılarını reddeder

Taşıyıcı Adresleri

Taşıyıcı alt sistemi, her biri bir taşıyıcı yöntemi, IP adresi ve bağlantı noktası içeren bir dizi yöneltici adresi tutar. Bu adresler, duyurulan iletişim noktalarını oluşturur ve yöneltici tarafından ağ veri tabanında yayınlanır. Adreslerde ayrıca isteğe bağlı bir dizi ek seçenek bulunabilir.

Her bir taşıyıcı yöntemi birkaç yöneltici adresi yayınlayabilir.

Tipik senaryolar şunlardır:

• Bir yönelticinin yayınlanmış bir adresi yoktur. Bu nedenle "gizli" olarak kabul edilir ve gelen bağlantıları alamaz
• Bir yöneltici güvenlik duvarı arkasındadır ve bu nedenle, NAT geçişine yardımcı olacak işbirliği yapan eşlerin veya "tanıtıcıların" bir listesinin bulunduğu bir SSU adresi yayınlar (ayrıntılı bilgi almak içinSSU teknik özellikleri bölümüne bakabilirsiniz)
• Yöneltici güvenlik duvarı arkasında değildir veya NAT bağlantı noktaları açıktır. Doğrudan erişilebilir IP adresi ve bağlantı noktaları içeren NTCP ve SSU adresleri yayınlar.

Taşıyıcı Seçimi

Taşıyıcı sistemi yalnızca I2NP iletilerini aktarır. Herhangi bir ileti için seçilen taşıyıcı, üst katman iletişim kurallarından ve içeriklerinden bağımsızdır (yöneltici veya istemci iletileri, bir dış uygulamanın I2P bağlantısı kurmak için TCP veya UDP kullanıp kullanmadığı, üst katmanın streaming kitaplığı akış veya veri şemaları, veri şemaları kullanıp kullanmadığı, vb.).

Her giden ileti için, taşıyıcı sistemi her taşıyıcıdan "teklif" ister. En düşük (en iyi) değeri veren taşıyıcı kazanır ve aktarım için iletiyi alır. Bir taşıyıcı teklif vermeyi reddedebilir.

Bir taşıyıcının teklif verip vermeyeceği ve hangi değerde olacağı birçok faktöre bağlıdır:

• Taşıyıcı ayarlarının yapılandırılması
• Taşıyıcının eşe zaten bağlı olup olmadığı
• Çeşitli bağlantı sınırı eşiklerine göre var olan bağlantı sayısı
• Eşe yapılan son bağlantı denemelerinin başarısız olup olmadığı
• Farklı taşıyıcılar farklı boyut sınırlarına sahip olduğundan iletinin boyutu
• Eşin, "Yöneltici bilgileri" (RouterInfo) verilerinde duyurulduğu gibi, bu taşıyıcının gelen bağlantıları kabul edip edemeyeceği
• Bağlantının dolaylı mı (tanıtıcılar gerektiren) yoksa doğrudan mı olacağı
• "Yöneltici bilgileri" (RouterInfo) verilerinde duyurulan eşin taşıyıcı tercihi

Genel olarak, teklif değerleri, iki yöneltici herhangi bir zamanda yalnızca tek bir taşıyıcı ile bağlanacak şekilde seçilir. Ancak bu bir gereklilik değildir.

Yeni Taşıyıcılar ve Gelecekteki Çalışmalar

Şunlar gibi ek taşıyıcılar geliştirilebilir:

• TLS/SSH gibi görünen bir taşıyıcı
• Diğer tüm yönelticiler tarafından erişilemeyen yönelticiler için "dolaylı" bir taşıyıcı ("kısıtlanmış rotaların bir biçimi")
• Tor uyumlu değiştirilebilir taşıyıcılar

Her taşıyıcı için varsayılan bağlantı sınırlarını ayarlama çalışmaları sürüyor. I2P, herhangi bir yönelticinin başka bir yönelticiye bağlanabileceği varsayıldığı bir "ağ örgüsü" olarak tasarlanmıştır. Bu varsayım, bağlantı sınırlarını aşan yönelticiler ve kısıtlayıcı durum güvenlik duvarlarının (kısıtlanmış rotalar) arkasındaki yönelticiler tarafından bozulabilir.

Bir NTCP bağlantısı için bellek gereksinimlerinin SSU için olandan daha yüksek olduğu varsayımına göre, geçerli bağlantı sınırları SSU için NTCP kullanılmasına göre daha yüksektir. Ancak, NTCP ara bellekleri kısmen çekirdekte ve SSU ara bellekleri Java yığınında bulunduğundan, bu varsayımı doğrulamak zordur.

Kırma ve iletişim kuralı gizlemeyi iyileştirme incelemesi ile taşıyıcı katmanı dolgu eklemesinin işleri nasıl iyileştirebileceğini görün.